Een verbeterde start

Vannacht heb ik met ons nieuwe dekbed beter kunnen slapen. Om half 7 werd ik wakker en ben ik even lekker gaan douchen. Rhodé en ik hebben ontbeten en zijn om 8 uur naar de bus gelopen. We moesten met bus 24 naar onze stageplek, maar wisten niet zeker welke halte we eruit moesten. Na een korte tijd in de bus zagen we ons stageplek voorbijkomen. We zijn toen teruggelopen omdat de bus te ver stopte en we konden natuurlijk de weg niet vinden. Het waren misschien maar 10 minuten lopen vanaf de bushalte, maar dit was al ver genoeg om bijna te verdwalen. Gelukkig hebben we altijd nog onze vriend Google Maps en hebben we Bright Sparks gevonden.

Bij aankomst hebben we nog heel even gewacht in het zonnetje omdat we iets te vroeg waren. Om 08:45 zijn we naar binnen gegaan. Het was heel erg spannend. We wisten niet wat ons te wachten stond deze dag. De kinderen zaten in de ruimte om de bank tv te kijken. Terwijl onze collega’s werkoverleg hadden, hebben wij kennis gemaakt met de kinderen. Het is even wennen om in het Engels tegen de kinderen te praten, maar het went wel. De kinderen keken naar een programma waar cijfers in voorkwamen. Wat mij opviel was dat een jongetje de getallen kon benoemen. Normaal gesproken zou een kind van 2 jaar geen cijfers herkennen, dit vond ik heel bijzonder.

Na het werkoverleg kwam een collega naar ons toe om te vertellen wat ons te wachten stond deze dag. Het is de bedoeling dat Rhodé en ik ook Engels tegen elkaar praten in het bijzijn van de anderen, wat begrijpelijk is. Het is wel wat ongemakkelijk om in het Engels tegen elkaar te praten. We zijn hierna gesplitst. Ik heb gekozen voor de wat oudere kinderen en Rhodé voor de jongere. Ik stond op de groep met Tamara. Ze zei niet veel en legde niet uit wat haar plannen waren voor de dag met de kinderen. Ze zette een cd op met liedjes en begon met de kinderen te dansen. Dit doen ze bewust zodat de kinderen lekker kunnen bewegen om vervolgens rustig aan tafel te kunnen eten. Er werd gedanst, gerend, heen en weer bewogen. Eenmaal klaar met dansen zijn we met de kinderen gaan eten. Elk kind had een eigen rugzak met eigen eten en drinken. De kinderen aten best veel, van pasta met yoghurt tot lasagne.

Eenmaal opgeruimd zijn we met de kinderen wat knutselwerkjes gaan maken. De kinderen mochten een krokodil, een koe en een paars beschilderen met verf en diverse materialen. Er werd gebruik gemaakt van een pipet, kwasten en rietjes. Zo kun je zien dat er specifiek wordt gewerkt aan de fijne motoriek. Het was wel even lastig dat Tamara bijna niets tegen mij zei. Ze heeft aangegeven dat haar Engels niet heel goed is en de grammatica vaak niet klopt, maar ze was voor mij duidelijk verstaanbaar.

Na het knutselen was het bijna tijd om naar huis te gaan. Rhodé kwam met haar groepje kinderen bij ons op de bank zitten. Christine, kwam nog even vragen hoe onze eerste dag was. Het was heel erg vermoeiend omdat je veel moet nadenken over de taal en de nieuwe invloeden die op je afkomen. Maar ik vond het wel een leuke dag.

We zijn hierna naar de Lidl gegaan om boodschappen te doen. We hebben hier heel veel boodschappen gehaald en zijn met een zware tas in de bus teruggegaan naar ons appartement. We waren heel erg moe. We hebben de boodschappen uitgeladen en een was gedraaid. Rhodé wilde het eten maken voor vanavond: bladerdeeg met spinazie, ei en feta. Ik vond het toch een vies idee dat de badkamer nog steeds vies was. Dus heb ik besloten om deze zelf schoon te maken. Overal waar mogelijk, heb ik met bleek schoongemaakt. Het geeft toch weer een fris gevoel dat er iets schoon is in het appartement. Hierna heb ik even met Yordy gebeld wat mij goed deed. Ik had het even nodig.

We hebben uiteindelijk gegeten en zijn er even uit geweest om wat lekkers te halen voor vanavond. We hebben gekozen voor een tobleronetaart en Baileys. We hadden het even nodig om wat op te vrolijken. In de avond zijn we een filmpje gaan kijken en heb ik weer even met Yordy gebeld. Nu kunnen we lekker gaan slapen en zijn we voor morgen uitgerust voor een nieuwe stagedag.