Toch niet zo serieus

Na een aantal weken erg ziek te zijn geweest, begon vandaag onze stage week. Ik werd wakker met enorme pijn in mijn hoofd en ik mijn kaak. We waren al twee weken niet op stage geweest dus we kunnen ons niet zomaar ziek melden en misschien voelen we ons later op de dag weer beter. Bij aankomst zagen we dat er een nieuwe collega was. Ze stelde zich niet voor en bleef afstand houden. Christine, de baas vroeg of we ons al beter voelde. Ik gaf aan dat we nog steeds niet water hersteld en niet weten wat er met ons aan de hand is. Ze keek me vreemd aan en reageerde niet serieus.

Naarmate de dag ging ik activiteiten doen met de kinderen. Het was de bedoeling dat de kinderen op een kaart een handafdruk maakte voor Moederdag. Tamara was inmiddels weer terug en vroeg ik eerst de namen van de kinderen op de achterkant onderin wilde schrijven om vervolgens hun handafdruk op de binnenkant te plaatsen. Na deze activiteit werd er aan mij gevraagd om lijm klaar te maken voor papier-maché. Het duurde even voor de lijm klaar was en Tamara drong erg aan om op te schieten. Uiteindelijk hebben we met de kinderen papiertjes op een plastic bal geplakt zodat deze op kon drogen. Er werd een aantal keer door Tamara aangegeven dat de kinderen zelf het papier op moeten plakken waar ik al mee bezig was. Ze maakte zelf de werkjes voor de kinderen. Dit vond ik erg krom.

Later op de dag kwam Christine even kijken en zag de kaartjes met de handafdrukjes liggen. Ze zag dat de handafdrukjes ondersteboven waren geplaatst. Tamara had het lef om te vertellen dat ik niet goed begreep waar de naam geschreven moest worden dus had ik het uiteindelijk verkeerd gedaan, terwijl de namen er als eerste opgeschreven waren en vervolgens het handafdrukje. 

Gedurende de dag voelde ik me steeds zieker worden en kreeg het ontzettend koud. Ik kon niet goed meer functioneren en heb mijn temperatuur opgemeten. Het begon met verhoging. Collega's adviseerde om met Christine te praten voor advies. Christine vertelde dat we naar de dokter moeten. We gaven aan dat we in de vakantie ziek thuis waren gebleven en niet weten wat we mankeren. Ze vertelde dat we niet zoveel uit moeten gaan, niet moeten zonnen en niet zoveel pizza moeten eten. We ware erg verbaasd over haar reactie. We vertelden dat we niet uit waren geweest, elke dag gezond eten en goed voor onszelf kunnen zorgen. Maar dit geloofde ze niet. We moesten maar naar de dokter om te kijken wat er aan de hand was. 

We mochten eerder weg en zijn naar de dokter gegaan. Het was een vriendelijke dokter die de klachten wel serieus nam. Hij luisterde naar m'n longen, keek in m'n mond en oren. Daaruit bleek dat ik een long- en voorhoofdsholte ontsteking heb. Rhode had een oorontsteking wat al helemaal niet serieus werd genomen op stage. We kregen antibiotica en andere pillen tegen de verkoudheid en moesten rust nemen. Stage werd op de hoogte gebracht dat we de volgende dag niet kwamen.

We hopen dat we maandag beter zijn en weer stage kunnen lopen. Vind het erg jammer dat onze klachten niet serieus worden genomen. We doen er alles aan om beter te worden en komen ziek naar stage toe om toch door te zetten. Ik ben op het moment blij als we klaar zijn met stage en weer naar huis mogen.